Świeża fasolka szparagowa, bób, groch, ciecierzyca… a jakby tak te warzywa mieć w swoim ogródku? Nie wymagają szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych, ale jest kilka rzeczy, o których warto pamiętać, także w przypadku poszczególnych gatunków.
Stanowią źródło naturalnego białka, zawierają również błonnik, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz składniki mineralne (m.in. wapń, fosfor, magnez, jod, żelazo, potas), a do tego witaminy, szczególnie te z grupy B. To wszystko sprawia, że nie może zabraknąć ich w nasze diecie, a regularne ich spożywanie chroni przed miażdżycą i chorobami serca. Do warzyw strączkowych zaliczane są głównie bób, fasola, groch, ciecierzyca, soczewica i soja.
Ich walory smakowe sprawiają, że chętnie wykorzystuje się je w kuchni oraz licznych dietach. Groch i fasola wykorzystywane są w kuchni wegańskiej. Można je spotkać w gulaszu, zupie, pastach czy sałatkach. Już nie dziwi fakt, że wykorzystuje się je w deserach typu brownie czy muffinki. Częścią jadalną mogą być strąki (fasola szparagowa), niedojrzałe nasiona (bób) lub dojrzałe nasiona (groch).
Warzywa strączkowe lubią słońce. To ich największe wymaganie. Inaczej zachowują się wobec wody. Podłoże powinno być stale nawodnione, ale dość umiarkowanie. Jeśli jednak np. u fasoli szparagowej pojawi się włóknistość łupin nasiennych, to znaczy, że przez pewien okres zabrakło jej właśnie wody.
A co z glebą? Powinna być przede wszystkim żyzna. Ponadto warzywa strączkowe przejawiają pewną szczególną właściwość, o której pewnie niejeden z nas słyszał kiedyś w szkole. Dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi, wiążącymi azot atmosferyczny z powietrza glebowego, roślin tych nie nawozi się azotem. Dlatego nawożenie stosujemy wyłącznie wtedy, gdy w glebie występuje wyraźny niedobór innych pierwiastków. Można także je uprawiać w dalszych latach po oborniku.
Polecane odmiany to groch łuskowy i groch cukrowy. Groch łuskowy jest najczęstszą odmianą warzyw strączkowych. Charakteryzuje się twardymi strąkami z dużymi zielonymi nasionami w środku, które są jedyną częścią jadalną tej rośliny. Groch cukrowy ma miękkie strąki z niewielkimi nasionami i można je spożywać w całości.
Wyświetl ten post na Instagramie.
Jednoroczna roślina pnąca, posiada wiele odmian, charakteryzujących się zróżnicowanym wzrostem (do 250 cm). Ma spore wymagania świetlne i cieplne, ponadto jej stanowisko powinno być osłonięte od wiatru (ze względu na osiąganą wysokość). Polecane odmiany to: fasola czarna, pinto i flageolet.
To charakterystyczne żółtawe ziarna, które poza standardowym u warzyw strączkowych białkiem, zawierają m.in. złożone węglowodany, witaminy A, C, E i te z grupy B, a oprócz tego wiele mikroelementów, m.in. żelazo, mangan, cynk, fosfor, wapń, magnez i potas. Ciecierzyca stanowi źródło steroli roślinnych i błonnika pokarmowego, dzięki czemu korzystnie wpływa na układ trawienny (m.in. zapobiega zaparciom). Składniki w niej zawarte mają też korzystny wpływ na ciśnienie krwi. Często spotyka się ją np. w hummusie. Najczęściej stosowane odmiany to kabuli i desi.
To gatunek bardzo prosty w uprawie, nie wymaga szczególnych warunków uprawy. Częścią jadalną tej rośliny są duże nasiona, które znajdują się w sporej wielkości strąkach. Polecaną odmianą bobu jest Karmazyn lub Bizon.
Warzywa strączkowe z własnego ogródka będą smakowały znakomicie, tym bardziej że uzyskane nakładem własnej pracy, maksymalnie zdrowe i bez chemii. Uprawa ich jest bardzo łatwa, warzywa te nie wymagają specjalnej gleby, wyrafinowanych wymagań oraz sposobów pielęgnacyjnych, co tym bardziej skłania do ich uprawy.
